เจ้าเมืองดี ประชาชีจะรอด
บทความวันนี้เกิดจากการได้อ่านข้อความที่มีการส่งผ่านเข้ามาในเช้าวันที่ 4 เมษายน 2563 หลังจากที่ทางการตัดสินใจใช้มาตรการห้ามออกจากเคหะสถานในยามวิกาลหรือเคอร์ฟิวนั่นเอง ผู้เขียนตื่นมาตอนดึกมากเพื่อเข้าห้องน้ำ เสียงรถวิ่งไปมาในยามค่ำคืนดึกๆ ที่มักจะได้ยินกลับไม่มี มันเป็นบรรยากาศที่เงียบ เงียบจริงๆ และผู้เขียนก็คิดว่าพรุ่งนี้เช้าในวันที่ 4 จะเขียนบทความอะไรดี เพื่อส่งผ่านความรู้สึกนี้ไปยังคนที่ได้อ่านบทความของตัวเรา พอได้เห็นข้อความที่คุณหมอเขียน และได้ขอให้ผู้ช่วยผมเช็กว่านายแพทย์ผู้เขียนที่น่ารักเคารพท่านนี้เขียนจริง ผมจึงขอนำมาถ่ายทอดต่อในวงกว้างเพื่อประโยชน์ต่อผู้คนในเมืองต่างๆดังนี้ครับ
กราบเรียน เจ้าเมืองทุกเมืองในพระราชอาณาจักรไทย
ในขณะนี้ประเทศต่าง ๆ ถูกรุกราน จากข้าศึก คือ COVID-19 รวมทั้งประเทศไทยด้วย บางประเทศต้อง เพลี่ยงพล้ำในสงครามครั้งนี้ ทำให้ผู้คนล้มตาย เศรษฐกิจและระบบสาธารณสุข ล่มสลาย
สงครามนี้เป็นรูปแบบใหม่ ไม่สามารถส่งกองทหารที่เป็นรั้วของชาติไปต่อสู้ พวกข้าศึกโจมตีตั้งแต่ ภายในแกนประเทศ และขยายออกไป แถม ข้าศึกอยู่ภายในตัวเราและมองไม่เห็น มันค่อย ๆ ฆ่าประชาชนของเราไปทีละคนละคน หากเราไม่ต่อสู้คอยแต่จะตั้งรับ เช่นเดียวกับประเทศอื่นๆ เราก็คงจะแพ้ในที่สุดเช่นเดียวกัน หรือถ้าเราจะชนะ ประเทศชาติและประชาชนของเรา ระบบเศรษฐกิจและการสาธารณสุข ก็จะบอกช้ำจนแทบล่มสลาย ดังนั้นเราจึงต้อง สู้รบในสงครามนี้ ด้วยการรุกคืบ
ในอดีต เมื่อเกิดภาวะสงครามเจ้าเมืองต่าง ๆ ก็จะ ร่วมมือกัน เพื่อต่อตี ข้าศึก รักษาเมืองของตัวไว้ และยังช่วยรักษา ประเทศชาติ ไว้ได้ด้วย การสาธารณสุขของประเทศไทย มีความแข็งแรงและแข็งแกร่งกว่า ประเทศใด ๆ เรามีโรงพยาบาลทุกอำเภอ และยังมีโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลอีกเป็นจำนวนมาก ยังมีสถานีอนามัย อีกมากมาย เรามีหมอในโรงพยาบาลอำเภอทุกแห่ง เรายังมีเจ้าหน้าที่สาธารณสุข มี ผู้สื่อข่าวสาธารณสุข (ผสส.) และอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน (อสม.) ที่สามารถ สื่อสารและดูแล สุขภาพของประชาชนได้จนถึงปลายทางทุกครอบครัว
ในความรู้สึกของผม หากจะมีประเทศใดที่เป็นประเทศที่สองรองจากประเทศจีนที่จะสามารถ เอาชนะและควบคุม โรค COVID-19 ได้ ประเทศนั้นต้องเป็นประเทศไทย
ผมในฐานะแพทย์คนหนึ่ง ขอเรียกร้องให้ เจ้าเมืองทั้งหลาย( ผู้ว่าราชการจังหวัด และนายอำเภอ ทุกท่าน) ได้สนับสนุนและติดอาวุธให้ กำลังพลสาธารณสุขเหล่านี้ อย่างเต็มที่ ให้งบประมาณ เบี้ยเลี้ยงกำลังใจ อุปกรณ์การต่อสู้ทุกอย่าง ในการป้องกันตัว การดูแลคุ้มครอง และให้ค่าตอบแทน กรณีที่ได้รับผลกระทบจากการ ปฏิบัติงาน สิ่งนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการจะเอาชนะ ข้าศึกของเราในครั้งนี้
เจ้าเมืองทั้งหลายจึงควรตัดสินใจ ดำเนินการ ทำโดยไม่ต้องรอคำสั่งจากส่วนกลาง ถือเป็นหน้าที่ที่ต้องรักษาเมืองของเรา ไม่ให้ เสียเมืองแก่ข้าศึก ต้องดำเนินการในเชิงรุก เมื่อมีระบบการป้องกันตัวที่ดีแล้วต้องให้ ผสส. อสม. และทีมสาธารณสุข ลงพื้นที่เคาะประตูบ้าน หาผู้ป่วยที่ซ่อนอยู่ มาแยกตัวเข้าการรักษา และกักตัวผู้ที่สัมผัสโรค 14 วันทั้งหมด โดยเข้าไปดำเนินการอย่างน้อย 2 ครั้ง ห่างกัน 1 สัปดาห์
การประกาศมาตรการ ปิดพื้นที่ และขอความร่วมมือในการอยู่กับบ้าน เราจะได้รับความร่วมมือจากประชาชน ที่มีความรับผิดชอบ แต่ เรายังไม่สามารถควบคุม คนที่ขาดจิตสำนึกอีกจำนวนหนึ่ง ที่จะทำให้โรคแพร่กระจายต่อไปได้ ไม่มีที่สิ้นสุด เราต้องสื่อสารไปยังประชาชนทั้งหมดให้ช่วยกันจับตาและจับตัวคนที่เป็นโรคมาเข้าการรักษา เพื่อรักษาพื้นที่ ของชุมชน ของตนเอง ให้ปลอดภัย เปิดช่องทางให้ประชาชนแจ้งเบาะแส ของบุคคลที่น่าสงสัย ว่าจะเป็นโรคหรือสัมผัสโรค เพื่อส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปสอบสวนโรค และรับตัวมา ดำเนินการเพื่อเป็นการตัดตอน การแพร่ระบาด ส่วนคนที่เป็นกลุ่มเสี่ยงที่อยู่เป็นกลุ่มก้อนต้องจัดสถานที่และกักบริเวณ 14 วัน ทีมสาธารณสุข ที่ประกอบด้วย ผสส. อสม. และเจ้าหน้าที่ ฝ่ายปกครองอาสาสมัคร ควรเข้าเคลียร์ ทุกบ้าน ในพื้นที่ของตนเอง ทุก 7 วัน วัดไข้และตรวจ สอบประวัติการเดินทางการสัมผัสโรค ประมาณ 2 ครั้ง ก็จะสามารถจัดการกับโรคนี้ได้ การรอการสนับสนุนจากส่วนกลาง หรือรอคำสั่งจากส่วนกลาง จะช้าและสายเกินไป ทำให้ข้าศึกเพิ่มจำนวน ในที่สุดจะมากเกินกว่าที่เราจะเอาชนะได้และระบบต่าง ๆ ของเราจะล่มสลาย เช่นเดียวกับอิตาลี สเปน และสหรัฐอเมริกา ประชาชน พ่อค้า ในแต่ละจังหวัด ควรจะเสียสละ และให้การสนับสนุนการดำเนินการ ของแต่ละจังหวัด เพื่อรักษาบ้านเกิดของตนเอง ไปก่อน โดยไม่ต้องรอใคร
จากนี้ไป ก็จะได้เห็น การพิสูจน์ฝีมือของ เจ้าเมืองแต่ละเมืองว่าจะ มีความสามารถเพียงพอที่ จะรักษาเมืองของตัวเองได้หรือไม่
นายแพทย์กิตติศักดิ์ เก่งสกุล
อายุรแพทย์ โรงพยาบาลวิชัยยุทธ
บ้านเมืองจะร่มเย็นเป็นสุข ก็ด้วยความสามัคคีของหมู่คณะ และถ้าเราได้เจ้าเมืองดี ประชาชีก็จะรอดปลอดภัย ขอขอบพระคุณคุณหมอกิตติมศักดิ์ อีกครั้งเป็นอย่างสูงนะครับ
